Tuesday 29 April 2014

ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ ಗಳಿಗೆ

ಕೊನೆಯ ಮುತ್ತಿಗೆ ಕಾಯಲಿಲ್ಲ
ಕೊಟ್ಟು ಹೋದಳು ಕಣ್ಣಲಿ
ಗುರುತು ಎಲ್ಲೂ ಕಾಣುತಿಲ್ಲ?
ಅಂದರೇನು ಹೇಳಲಿ!!

 ಕೂತು ಆಡಿದ ಮಾತು ಯಾವೂ
ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ ಮನಸಲಿ
ಎಲ್ಲ ಮೆಲ್ಲನೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡವು
ತಾನೇ ನಾಕೂ ಕಣ್ಣಲಿ!!

 ನಾನು ಹೊತ್ತ ಭಾರ ಅವಳು
ಅವಳು ಹೊತ್ತ ಭಾರ ನಾ
ಭೂಮಿ ತೂಕವ ಅಳಿದ ಹಾಗೆ
ಉಳಿದುಕೊಂಡಿತು ಜೀವನ!!

 ಯಾವ ಮಾತನೂ ತಡೆಯಲಿಲ್ಲ
ಮುನಿಸ ಮಧ್ಯೆ ತರಿಸದೆ 
ಜೋರು ಬಡಿತದ ಎದೆಯ ಕದವ
ತೆರೆದುಕೊಂಡಳು ಮರೆಯದೆ!!

 ಬಿಟ್ಟುಗೊಡದ ಕಿರು ಬೆರಳಿಗೆ
ಸಣ್ಣ ಸಾಂತ್ವನ ನೀಡುತ
ಬರೆದುಕೊಳ್ಳದ ಸಾಲ ಹಿಡಿದು
ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಟಳು ಬಿಕ್ಕುತ!!

                       -- ರತ್ನಸುತ
at

1 comment:

  1. Badarinath Palavalli30 April 2014 at 23:17

    ಇದೇ ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕ ಕವಿತೆ ಕೈಯಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಅಂದಿನಿಂದಲೂ ಮರುಗುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ನಾವೆಲ್ಲ ಭಗ್ನಾತ್ಮ ಕವಿಪುಂಗವರು. :(

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)

ದಣಿವಾರಿ ಕೊಳದಲಿ

ದಣಿವಾರಿ ಕೊಳದಲಿ  ಕೆಂದಾವರೆ ಅರಳಿದೆ  ಮುಗಿಲೇರಿ ಬರದಲಿ  ಹನಿಗೂಡಲು ಇಳಿದಿದೆ  ರವಿಕಾಂತಿ ಸವಿಯುತ  ಹರಳಂತೆ ಮಿನುಗುತಾ  ಬೆರಗಲ್ಲೇ ತಯಾರಿಯಾಗುತಿದೆ  ಮನದಂಗಳ ಮುಂಜಾನೆಯ...

  • ಜುಮುಕಿ ಕೊಡಲು ಹೋಗಿ
    ಇರುಳ ಸಂತೆಯ ನಡುವೆ ಕಳೆದೆ ವಜ್ರದ ಜುಮುಕಿ ಒಂಟಿ ಜುಮುಕಿಯ ಗೋಳು ಕೇಳದೇನೆ ? ಕುಂಟು ನೆಪಕೆ ನನ್ನ ಮನದಲ್ಲೇ ನೆನೆದವಳು ಇಂಥ ಹೊತ್ತಲಿ ನೆನಪು ಬಾರೆನೇನೇ? ನೆರಳ ಸ...
  • ದಾಸವಾಳ
    ಬಳ್ಳಿ ತುಂಬ ಅರಳಿದ ಮೊಗ್ಗಿನ ಸುಮ ರಾಶಿ ಎಲೆಗಳನ್ನೂ ನಾಚಿಸುವ ಹೂವಿನ ಮೈ ಬಣ್ಣ ಒಮ್ಮೆ ಒಂಟಿ, ಒಮ್ಮೆ ಜಂಟಿ, ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ಇಡೀ ಬಳಗ ಹಿ...
  • ಮೋಸಗಾರನ ಮೋಸದ ಕವನ!!
    ನಿದ್ದೆಯಿಂದ ಎದ್ದ ನಾನು  ಬಿಸಿ ಲೋಟ ಕಾಫಿ ಕಂಡು  ಬಾಯಿ ತೊಳೆಯದೇ ಕುಡಿದೆ  ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹಲ್ಲಿಗೆ ಮೋಸ  ಜಳಕದ ಇರಾದೆ ಇರದೆ  ಬೊಗಸೆ ನೀರ ಮುಖಕೆ ಚೆಲ್ಲಿ  ಮೆತ್ತ...