Tuesday, 17 October 2017

ಘೋರ ಕನಸು


ಮೊನ್ನೆ ಕನಸಲ್ಲಿ ತುಂಬ ಅತ್ತಿದ್ದೆ
ಕಂಬನಿ ಕಣ್ಣ ದಾಟಿ ಹೊರ ಬರಲಿಲ್ಲ
ಬಿಕ್ಕಳಿಸಿದ್ದು ಎದೆಗೊರಗಿ ಮಲಗಿದ್ದ
ನನ್ನ ಮನದನ್ನೆಗೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ...



ಗೆಳೆಯ ಕೈ ಜಾರಿ ಹೊರಟಿದ್ದಾನೆ
ಅವನಿಗೆ ಕೊಡಬೇಕಾದ ಬಾಕಿಯ
ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುತ್ತಲೇ ಅಳುತ್ತಿದ್ದೆ
ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ತಡೆಯುತ್ತಾನೆಂದುಕೊಂಡು



ಚಟ್ಟ ಕಟ್ಟುವ ಬಿದಿರು ಸೀಳಿಗೆ
ಅವನ ಚರ್ಮ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡರೆ?
ಆ ಮೌನ ಯಾತನೆಯ ಶಂಖ-ಜಾಗಟೆ ಸದ್ದು
ನುಂಗಿ ಬಿಡಬಹುದೆಂಬ ಆತಂಕ



ಅವನಿಗೆ ಹೂವೆಂದರೆ ಪ್ರಾಣ
ಹಂಗಾಗಿ ಹೆಚ್ಚೆಚ್ಚು ಹೂವ ಎರಚಿ
ಹೋದ ಪ್ರಾಣ ಮತ್ತೆ ಬರಬಹುದು
ಅವನ ಬಣ್ಣನೆಗೆ ಮನಸೋಲಲು



ಗದ್ದಲದಲ್ಲಿ ಅವನಿರಲಾರ
ಸದಾ ಏಕಾಂತದೊಂದಿಗೇ ಪರಿಚಿತ
ಗೋರಿ ಕಟ್ಟುವ ಮುನ್ನ ಎಚ್ಚರ
ಸುತ್ತ ಒಂದು ಇರುವೆ ಗೂಡೂ ಸಲ್ಲ



ಗೆಳೆಯ ನಗುತ್ತಿದ್ದವ ಸತ್ತಿದ್ದಾನೆ
ಅಳಿದ ಹಣೆಬರಹಕ್ಕೆ ವಿಭೂತಿ ರಾಚಿ
ಕಂಪಿಸಿದ ಬೆರಳಚ್ಚು ಉಳಿಸಿದೆ
ಹಣೆ ಬೆಚ್ಚಗಾಗಿಸುವ ಆಸೆಯಿಂದ



ಎಚ್ಚರಗೊಳ್ಳದಷ್ಟೂ ವೇಳೆ
ಗೆಳೆಯ ಸತ್ತಿದ್ದ
ಈಗ ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ನನ್ನ ಎಚ್ಚರಗೊಳಿಸಿ
ಕೆನ್ನೆ ಸವರಿದರೆ ಕಂಬನಿಯ ಕಾಣೆ...



ಛೇ..ಈ ಕನಸುಗಳು ನಿಜಕ್ಕೂ ಘೋರ
ನೂರು ಕಾಲ ಖುಷಿಯಿಂದ ಬಾಳು ಗೆಳೆಯ!!



                                         - ರತ್ನಸುತ 

No comments:

Post a Comment

ಹೃದಯವ ನೀಡಲೇ

ಹೃದಯವ ನೀಡಲೇ ಹೇಳದ ಮಾತಿವೆ ನೂರಾರು ಆಲಿಸು ಈಗಲೇ ಪಾಲಿಸಿ ನಿನ್ನಯ ನೆರಳನು ಹೃದಯವ ನೀಡಲೇ ಹೊಂಗನಸ ಅಂಗಳದಿ ಅರಳಿರುವ ಚಂದಿರ ನೀ  ಯಾರಿರದ ತೀರದಲಿ ಅಲೆಗಳಲೂ ನಿನ್ನ ದನಿ  ...