ಕಣ್ಣ ಕಾಡಿಗೆ ಕರಗದ ಹಾಗೆ ಅಳುವುದಾದರೂ ಏತಕ್ಕೆ?

ಕಣ್ಣ ಕಾಡಿಗೆ ಕರಗದ ಹಾಗೆ ಅಳುವುದಾದರೂ ಏತಕ್ಕೆ?
ನೋವು ತಂದ ದಾರಿ ತಿರುವಲಿ ಸಿಗುವೆ ಆದರೆ ಏತಕ್ಕೆ?
ಎಲ್ಲ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟು ಗಳಿಸಿಕೊಂಡದ್ದು ಎಷ್ಟು ಎಂಬುದೇ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ
ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿದರೆ ಬೆರಳು ಮುಗಿವುದು, ಮಗ್ಗಿ ಕಲಿಸಿದೆ ಏತಕ್ಕೆ?

ತಪ್ಪಿ ಆಡಿದ ಮಾತು ಮುಗಿಯಿತು, ಇನ್ನೂ ಗುನುಗಿತೇ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ?
ಪ್ರೀತಿ ಕಾವನು ಎದುರು ನೋಡಿದೆ ಮನದಿ ಕಟ್ಟಿದ ಗೂಡಲ್ಲಿ
ತಾನು ಮೂಡದ ಕನಸು ಎಲ್ಲಿಯೋ ಸತ್ತು ಮಲಗಿದೆ ಹೆಣವಾಗಿ
ರೀಪೆ ಮೇಲೆಯೇ ಬರೆಯನೆಳೆಯುತ ತೊರೆದು ಹೋಗುವೆ ಏತಕ್ಕೆ?


ಇತ್ತ ಮಂಜಿನ ಗಾಜು ಮುಸುಕಲಿ ನಿನ್ನ ಹೆಸರನೇ ಬಯಸಿರಲು
ದೀಪ ಹಚ್ಚಲು ಹೋದ ಬೆರಳಿಗೆ ಸುಟ್ಟ ಗಾಯದ ನೆನಪುಗಳು
ಬೆಳಕು ಹರಿದಿದೆ,ಮಂಜೂ ಕರಗಿದೆ, ನಂಜು ನಂಜಾಗಿ ಮುಂಜಾವು
ಗಂಟಲೊಣಗಲು ಮುತ್ತ ಬಯಸಿದೆ, ನೀರನೆರೆಯುವೆ ಏತಕ್ಕೆ?


ನಿಂತ ಜಾಗವೇ ಕುಸಿದು ಬೀಳಲು, ಕೈಯ್ಯ ಚಾಚುವೆ ಮರುಳಾಗಿ
ಅಪ್ಪಿ-ತಪ್ಪಿಯೂ ಹಿಡಿಯೇ ಬರದಿರು, ರೂಢಿಯಾಗಲಿ ಏಕಾಂತ
ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಹೀಗೆ ನುಡಿವೆನು, ನಿಲುವು ಕಳೆದರೂ ಉಲಿಯುತ್ತ
ಯಾವ ಪರಿಚಯ ಇರದ ಹಾಗೆ ನೀ ನಟಿಸಿ ಬಿಡುವುದು ಏತಕ್ಕೆ?


ಜೀವ ಸವೆದಿದೆ ನೋವ ಸವಿಯುತ, ಯಾವ ಪ್ರಶ್ನೆಯೂ ಮುಗಿದಿಲ್ಲ
ಎಲ್ಲ ಪ್ರಶ್ನೆಗೂ ಖಾಲಿ ಉತ್ತರ, ಒಂದು ಅಂಕಿಯೂ ಕೊಡಬೇಡ
ಹುಂಬ ನಾನು ನೀ ಜಾಣೆ ಎಂಬುದ ತಿಳಿಸಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೆ ನೀಗಾಗೇ
ಸಣ್ಣ ಮುನಿಸಿಗೆ ಬಣ್ಣ ಬಳಿಯುತ ನವೀಕರಿಸುವೆ ಏತಕ್ಕೆ?