ಮೋಹದ ತೀರ್ಪು

ಕಾಡಿಗೆಯ ಸಣ್ಣ ಎಳೆ
ಕಣ್ಣಂಚಿನ ತುಂಬ
ಎಂಥದೋ ಸಂಚನು ಹೂಡುತಿಹುದು
ಜುಮುಕಿಯ ಉಯ್ಯಾಲೆ
ಮುಂಗುರುಳ ಬೆನ್ನಲ್ಲೇ
ಏನನೋ ಪಿಸುಗುಡುತ ನಾಚುತಿಹುದು


ಇಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಕಂಡದ್ದು
ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಗೋಚರಿಸಿ
ಯಾರೋ ದೋಚದೆ ಬಿಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು
ಕಂಬ ಕಂಬಗಳೊಳಗೆ
ನಿನ್ನ ಬೆರಳಿನ ಬಿಂಬ
ರಿಂಗಣಿಸಿತು ಇಂಪು ನಿನ್ನ ಬೆರೆತು


ಯಾವ ಸಂಗತಿಯಲ್ಲೂ
ಸಂಗಾತಿ ನಿನ್ನ ಮುಖ
ಯಾರ ಬಳಿ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲಿ ಈ ನೋವ
ಸುಮ್ಮನೆ ಇದ್ದರೂ
ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತಿದೆ ಮತ್ತೆ
ಬಿಟ್ಟೂ ಬಿಡದಂತೆ ಆ ಮಧುರ ಭಾವ


ಬೆಳಕ ಬೆಳಗುವ ನಿನ್ನ
ಬೆಳದಿಂಗಳಂಥ ಮೊಗ
ಬಳಿಕ ಮಾಸಿದರಿಲ್ಲ ಇರುಳಿಗರ್ಥ
ನನ್ನ ಹೊರತು ನಿನ್ನ
ಯಾರೂ ನೋಡದ ಹಾಗೆ
ಕುರುಡಾಗಲೆನ್ನಲದು ಅಲ್ಪ ಸ್ವಾರ್ಥ


ಸಾಕು ಮಾಡಿದರಲ್ಲಿ
ಸಾಕಾಗುತಿಲ್ಲ ಇದು
ಇನ್ನೂ ಬೇಕೆನ್ನುವ ಹುಚ್ಚು ಬಯಕೆ
ಮುಪ್ಪಾಗದಿರಲಿ ತಾ
ತಪ್ಪುಗಳ ಸರಣಿಗೆ 
ಈ ವಯಸು ಕುರುಡೆನ್ನುವರು ಇದಕೇ!!
                                      
                                    - ರತ್ನಸುತ