Friday, 17 October 2014

ಕಾಡುವ ಹುಡುಗಿ

ಅದೆಷ್ಟು ಬಾರಿ ಹೇಳ ಹೊರಟು
ಮಾತು ತಪ್ಪಿತ್ತೋ ಲೆಕ್ಕವೇ ಇಲ್ಲ,
ಅಂದು ಎಡವಿದ ನಾಲಗೆ
ಇನ್ನೂ ತಡವರಿಸುತ್ತಲೇ ಇದೆ!!
ಸುಣ್ಣದ ಗಡಿಗೆಯ ನೀರ್ಗೋಲಿನಂತೆ
ಕರಗಲೊಲ್ಲದ ಮನಸು
ಅನವರತ ಹಸಿಯಾಗಿ ಜಾರುವಂತಿದೆ;
ನಾನೇ ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಬಿದ್ದದ್ದುಂಟು!!
ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ಕಾವಲುದಾರರಿಗೆ ಹೇಳಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ
ನಿನ್ನಾಗಮನದ ಸುಳುವು ಕೊಡಲು;
ಶುಚಿಗೊಳಿಸುವುದು ಪುಣ್ಯ ಕಾರ್ಯ
ನಿನ್ನಂಥ ಪುಣ್ಯಾತಗಿತ್ತಿಗೆ ಆಶ್ರಯ ನೀಡುಲು ಮನದೊಳಗೆ!!
ಅಬ್ಬಬ್ಬ ಆ ಹೊಳಪು!!
ತಂಪು ಕನ್ನಡಕವೂ ಕಣ್ಮುಚ್ಚುವಂತೆ;
ಒಂದೇ ನೋಟಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ಸೆರೆಹಿಡಿವ
ಕ್ಯಾಮರಾ ಒಂದು ಆವಿಷ್ಕಾರವೇ ಸರಿ!!
ಅಣು ಅಣುವಿನಷ್ಟೇ ನೆನಪುಗಳು ಚೂರಾಗಿ
ಪ್ರತಿಪರಿಣಾಮದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದ್ದು
ಬೃಹತ್ ಪ್ರಮಾಣದ ಸ್ಪೋಟಕ್ಕೆ
ಸಜ್ಜಾದ ಸ್ಪೋಟಕವಾಗಿದೆ ಹೃದಯ!!
ಕಡಲ ತೀರದಲ್ಲಿ ತೀರದ ಗೊಂದಲ,
ಮರಳ ಗುಡ್ಡೆ ಹಾಕಿ
ಒಳಗೆ ಕೈ ಮರೆಸಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ
ಕೆನ್ನೆ ಮೇಲಿನ ತುರಿಕೆಗೆ ನಿನ್ನ ಉಗುರ ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತ!!
ಅಲೆಯಾಗಿ ಬಂದು
ಉಸಿರ ಕದ್ದೋಗುವ ಮುನ್ನ
ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಬದುಕಲು ಬಿಡು;
ಆತ್ಮ ನಿವೇದನೆಗೆ ಕೊನೆ ಅವಕಾಶವಾಗಿ!!
                                                -- ರತ್ನಸುತ

No comments:

Post a Comment

ಹೃದಯವ ನೀಡಲೇ

ಹೃದಯವ ನೀಡಲೇ ಹೇಳದ ಮಾತಿವೆ ನೂರಾರು ಆಲಿಸು ಈಗಲೇ ಪಾಲಿಸಿ ನಿನ್ನಯ ನೆರಳನು ಹೃದಯವ ನೀಡಲೇ ಹೊಂಗನಸ ಅಂಗಳದಿ ಅರಳಿರುವ ಚಂದಿರ ನೀ  ಯಾರಿರದ ತೀರದಲಿ ಅಲೆಗಳಲೂ ನಿನ್ನ ದನಿ  ...