ನೂರಾರು ಕಡಲನ್ನು ನಾ ದಾಟಿ ಬರಬಲ್ಲೆ
ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಲು
ಈಗಾಗಲೇ ನಿನ್ನ ಜೆತೆಗೆಂದೇ ಬರೆದಂತೆ
ಈ ಜೀವನ ಮೀಸಲು
ಸಾಕಾರವಾದಂತೆ ರೋಮಾಂಚನ
ಹಿಡಿವಾಗ ನಿನ್ನಲ್ಲಿಯ ಕಂಪನ
ಅನುರಾಗಿ ನಾನಾದೆನು..
ಏನಾಯಿತೆಂದು ಹೇಳೋಕೆ ಬರದೇ
ನಾ ಮೂಕನಾದಾಗಲೇ
ಮಾತಾಡು ಎಂದು ಒತ್ತಾಯಿಸೋ ನಿನ್ನ
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಶರಣಾಗುವೆ
ಯಾಕಾಗಿ ಸಮಯ ಸಾಗೋದು ಮುಂದೆ
ನಾವಿಬ್ಬರು ಸೇರಲು
ಈಗಷ್ಟೇ ಬಂದು ಹೊರಡೋದು ಮೋಸ
ಎನುವಂತೆ ನಾ ಬೇಯುವೆ
ಬೇರೂರುವೆ ನಾನು ಬೇಕೆಂದರೆ ನಿನ್ನ
ಮನೆಯಂಗಳ ಚಂದಿರ
ಈಗೀಗ ಈ ನನ್ನ ಕನಸೆಲ್ಲವೂ ಕೂಡ
ನಿನ್ನಂತೆಯೇ ಸುಂದರ
ಒಲವೆಂಬುದು ಹೀಗೇ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ
ಸ್ವೀಕಾರವು ಎಷ್ಟು ಮನಮೋಹಕ
ಅನುರಾಗಿ ನಾನಾದೆನು..
No comments:
Post a Comment