ನಮ್ಮಂತೆ ಹೂವುಗಳೂ ನಮ್ಮ ಕುರಿತು ಕವಿತೆ ಬರೆಯುತ್ತಲಿರಬಹುದೇ?
ನಮ್ಮಂತೆ ನೋವುಗಳೂ ನಮ್ಮ ಕುರಿತು ಕವಿತೆ ಬರೆಯುತ್ತಲಿರಬಹುದೇ?
ಇಬ್ಬನಿಯ ಕಿವಿ ಹಿಡಿದು ತನ್ನಂಚಿನಲಿ ತೂಗಿಬಿಟ್ಟ ಮರದೆಲೆಯು
ಬೆಳಕಿನ ಕಿರಣವು ಮುನ್ನ ತನ್ನನ್ನೇ ತಾಕಲೆಂದು ಜಪಿಸುತ್ತಲಿರಬಹುದೇ?
ಮೊದಲ ಮುತ್ತಿನ ಸಿಹಿಯ ಏಕಾಂತದಲಿ ಹಂಚೆ ಮಗ್ನ ಪ್ರೇಮಿಗಳು
ಸುತ್ತ ಗೋಡೆ ಗಾಂಭೀರ್ಯದಲಿ ಒಳಗೊಳಗೇ ಕುಣಿಯುತ್ತಲಿರಬಹುದೇ?
ತನ್ನೊಡಲ ವಿಸ್ತಾರವೆಷ್ಟಿದ್ದರೇನಂತೆ ಭೋರ್ಗರೆವ ಸಾಗರದ ಹಸಿವ
ಮೋಡ ಮೊಲೆ ಜಿನುಗಿಸಿದ ಎದೆಹಾಲಿನಂಥ ಮಳೆ ನೀಗಿಸುತ್ತಿರಬಹುದೇ?
ಹೊರಳಿ ಓದೆತ್ತಿಡಲು ಪ್ರೇಮ ಗ್ರಂಥವು ತಾನು ನಂಬದೆ ಓದುಗನ
ಮೊದಲಿಂದ ಕೊನೆವರೆಗೆ ಒಂದೊಂದೇ ಪುಟವನ್ನು ಎಣಿಸುತ್ತಲಿರಬಹುದೇ?
ಮೋಸಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗಿ ಹೊರ ನಡೆದ ಕಂಬನಿಯ ತಡೆಯಲೆತ್ನಿಸದೆ
ಜಾರಲು ಜಾಡೊಂದ ಮಾಡಿದ ಕೆನ್ನೆ ಪರಿತಪಿಸುತ್ತಲಿರಬಹುದೇ?
ರಸ ಹೀರಿ ತಿಪ್ಪೆಗೆಸೆದ ವಾಟೆ ಚಿಗುರೊಡೆದು ಮರವಾಗಿ
ಬಿಟ್ಟ ಮಾವಿಗೆ ಬೇಲಿ ಕಟ್ಟಿದಾಗ ನೋವ ಭರಿಸುತ್ತಲಿರಬಹುದೇ?
ಬೇಡೆಂದರೂ ನಿದ್ದೆಗೊಡದ ರಾತ್ರಿ ಪಾಳಿ ಕನಸುಗಳ ತಿರುಳು
ಬೆರಳನ್ನು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ಮರುಳಾದಂತೆ ಬರೆಸುತ್ತಲಿರಬಹುದೇ?
No comments:
Post a Comment