ನೀನೆಷ್ಟೇ ದೂರವಾದರೂ, ನಾ ನಿನ್ನ ಹುಡುಕಿ ಬಿಡುವೆ
ನೀನೆಷ್ಟೇ ಕೋಪಗೊಂಡರೂ, ಇನ್ನಷ್ಟು ಕೆಣಕಿ ಬಿಡುವೆ
ಇಲ್ಲ ಸಲ್ಲದ ಮಾತನಾಡಿ, ಹೇಳಹೊರಟ ಮಾತು ಮರೆತರೆ
ನಿದ್ದೆ ತರಿಸದ ಕನಸಿನೊಡನೆ ಜಂಟಿ ದಾಳಿಗೆ ದುಮುಕಿ ಬಿಡುವೆ
ಪ್ರೇಮ ಗೋಜಲ ಬಿಡಿಸಿ ಕೂತಿರೆ ಇಡಿಯ ಜಗವ ಕುರುಡುಗೊಳಿಸಿ
ಸಣ್ಣ ಸಲುಗೆಯ ಹಿಡಿದು ಒಮ್ಮೆಗೆ ಹೃದಯವನ್ನು ಕೆದಕಿ ಬಿಡುವೆ
ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಹಂಚಿಕೊಂಡ ಕತೆಗಳೆಷ್ಟೋ ಹಳಸಿ ಹೋಗಿವೆ
ದೂರ ಉಳಿದೇ ಸಣ್ಣ ಕವಿತೆಗೆ ಕಣ್ಣ ಹನಿಯ ತುಳುಕಿ ಬಿಡುವೆ
ಕಳೆದು ಹೋಗದೆ ಇರಲಿ ಎಂದು ನೀನು ಕಳಿಸಿದ ಪತ್ರಗಳನು
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಓದೋ ನೆಪದಲಿ ನೆನಪ ಸಂಚಿಗೆ ಅಮುಕಿ ಬಿಡುವೆ
ನಿನ್ನ ಮೀರುವ ಮೋಹದಮಲನು ಹಂಚಲೆಂದು ಕಾದ ಹೂಗಳ
ಗಂಧ ಉಸಿರನು ಸೇರೋ ಮೊದಲೇ ಗೌಪ್ಯವಾಗಿ ಹೊಸಕಿ ಬಿಡುವೆ
ಇರದ ಹೊತ್ತಲೂ ಇರುವ ಹಾಗೆ ಭಾಸವಾಗೋ ಇಂಗಿತಕ್ಕೆ
ನನ್ನ ಸಮ್ಮತಿ ಇರುವುದೆನ್ನುತ ಮೆಲ್ಲ ಕೈಯ್ಯನು ಕುಲುಕಿ ಬಿಡುವೆ
No comments:
Post a Comment