ನನ್ನ ನಿನ್ನ ನಡುವೆ ಕಟ್ಟಿದೆ

ನನ್ನ ನಿನ್ನ ನಡುವೆ ಕಟ್ಟಿದೆ 

ಮೋಡವು ಮಂಜಿನ ಅಂತರವ 

ಚೂರು ಕಾದರೆ ತಾನೇ ಸರಿದು 

ಕಾಣುವುದೆಲ್ಲವೂ ಸುಂದರವೇ 

ಬೆನ್ನು ತೋರುವ ಸಾಹಸವೇಕೆ?

ಮನದ ಮಾತನು ಆಲಿಸದೆ 

ನಿನ್ನ ಇಷ್ಟದ ಸಾಲಲಿ ನನಗೆ 

ದಿಟ್ಟ ಸ್ಥಾನವು ಸಿಗಬಹುದೇ?

ಮುಂಜಾವಿನ ಸೂರ್ಯನ ಹಾಗೆ 

ತಣ್ಣಗೆ ಕಾಯುವೆ ನಾ ಮರೆಗೆ

ಮಂಜಿನ ಸೆರಗು ಕಣ್ಣನು ಕಟ್ಟಲು

ನಿನಗೆ ನಾ ಕಾಣದೆ ಹೋದೆ  

ಎಲ್ಲ ಕರಗಿ ನೀರಾಗಲು ನೀ 

ಮಡಿಲಾಗುವೆ ಉರುಳುವ ಹನಿಗೆ 

ನಾನೇ ಬಂದು ತಬ್ಬಿದ ಅವುಗಳ 

ಮುದ್ದಿಸಿ ಬೇರ್ಪಡಿಸುವವರೆಗೆ 

ಹೊಳೆಯುವೆ ನನ್ನ ಕಿರಣವು ಸೋಕಿ 

ಹಸಿರು ತೊಟ್ಟರೆ ನೀ ರಮೆಯೇ 

ನನ್ನ ಪಥದ ದಾಟಿಗೆ ನಿನ್ನ 

ಕೆನ್ನೆಯ ರಂಗು ಕುಣಿಯುವುದೇ?

ಆಗೋ ಮತ್ತೆ ಹೊರಡುವ ಸಮಯ 

ಮತ್ತೆ ತರುವೆ ಹೊಸ ಬೆಳಕ 

ಅಡಗಿಸಿಟ್ಟ ಭಾವನೆಗಳನು 

ತೆರೆದಿಡುವ ಇರುಳಿನ ಬಳಿಕ 

ನಿನಗೆ ನಿನ್ನದೇ ತೊಳಲಾಟಗಳು 

ಅಂತೆಯೇ ನನಗೂ ನನ್ನವು 

ಅರಿತು ಬೆರೆತರೆ ಚಿಂತೆಯ ದಹಿಸಿ 

ಅರಳಬಲ್ಲದು ಪ್ರೇಮವು...