ಜೋಗುಳ ಪದ

ಮಲಗು ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವೆ

ಮಲಗು ಸಂಪಿಗೆ ಘಮಲೇ

ಮಲಗು ತಾಯ್ಮಡಿಲೊಳಗೆ ನಲಿವ ಕುಡಿಯೇ

ಮಲಗು ಚಂದಿರ ಮೊಗದಿ

ಶಾಂತ ಮುಗುಳಿನ ಗರಿಯ

ಹೊತ್ತು ತಣಿದಿರುವಂತೆ ಬಾಳ ಸಿರಿಯೇ

ಬೆಳಕು ಮುಗಿದಿದೆ ಇರುಳು

ಕವಿದುಕೊಂಡಿದೆ ಮಿನುಗೋ

ತಾರೆಗಳು ಲೆಕ್ಕ ಮೀರುವ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ

ಹೊತ್ತು ತರುತಿದೆ ತಂಪು

ಬೀಸಿ ಹೊರಟಿದೆ ಮುಂದೆ

ತಂಗಾಳಿಗೆ ಪಾಪ ಬಿಡುವೆಂಬುದೆಲ್ಲಿ

ಬೆಚ್ಚಿ ಬೀಳುವೆ ಏಕೆ?

ಬೆರಳ ಬಿಗಿಹಿಡಿಯುತ್ತ

ಗುಮ್ಮನಾದರೂ ತಾನು ಮುದ್ದುಗೈಯ್ಯುವನು

ಹಸಿದು ಕುಸುಕುವ ನಿನ್ನ

ಅಂಗೈಯ್ಯ ಹೂ ಮಾಡಿ

ಎದೆಗಪ್ಪಿ ಜೋಗುಳದಿ ಹಾಡಿ ತಣಿಸುವೆನು

ಮುಂಜಾವಿನ ಹೊನ್ನ

ಕಿರಣಗಳು ಮುತ್ತಿಟ್ಟು

ಕಾವಿಟ್ಟು ಕಾಯುತಿವೆ ಎಲ್ಲ ಕನಸುಗಳ

ಆಕಳಿಸಿ ಕಣ್ಬಿಟ್ಟು

ಜಗದ ಸಂತೃಪ್ತಿಯಲಿ

ನೀ ತೃಪ್ತನಾಗುವೆ ಅದು ಎಷ್ಟು ಸರಳ

ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಉಸಿರಿಟ್ಟು 

ಕಾಣದಿರೆ ಕಂಗೆಟ್ಟು 

ಮತ್ತೆ ಹುಡುಕಲು ನಿನ್ನ ಅಚ್ಚು ಮೆಚ್ಚೆನಗೆ

ರಾಜಿಯಾಗದೆ ವಿಧಿಸು

ಶಿಸ್ತು ಷರತ್ತುಗಳ 

ನಿನ್ನ ಖುಷಿ ಕಾರ್ತಿಕದ ಪ್ರಣತಿ ಈ ಮನೆಗೆ 

ಬಿಡುಗಡೆ ಹೊಂದುತಲಿ 

ಸ್ವಾವಲಂಬಿಯ ರೀತಿ  

ಮತ್ತೆ ಹಿಡಿಯುವೆ ಬೆರಳ ಸಮತೋಲನಕ್ಕೆ 

ಆಕಾಶ ಭೂಮಿಯನು 

ಒಂದುಗೂಡಿಸೋ ಅಳು 

ಮಳ್ಳನೆಂಬಂತೆ ಮರು ಗಳಿಗೆಯಲಿ ನಕ್ಕೆ 

ತುತ್ತು ಕಾಯಲಿ ನಿನ್ನ 

ಮುತ್ತಿಟ್ಟು ಅಕ್ಕರೆಯ 

ಎರೆಯುತ್ತ ರೂಪಿಸುವ ಚಂದ ಕಸುಬೆನಗೆ 

ನಿನ್ನ ಒಗಟಿನ ನುಡಿಗೆ 

ನಾ ಅಲ್ಪನಾಗುತ್ತ 

ಉತ್ತರವ ನೀಡದೆ ಸೋಲುವೆನು ಕೊನೆಗೆ