ಉಸಿರು ಕೈ ಜಾರಿ ಹೋದರೂ
ಕೈಯ್ಯಲಿ ನಿನ್ನ ಕೈ ಇರಲಿ
ಹೆಸರೇ ಮರೆಯುವೆ ಆದರೆ
ನಿನ್ನುಸರ ನೆನಪು ಜೊತೆಗಿರಲಿ
ಬರಿದೆ ಬದುಕಲಿ ಘಮಿಸುತಿರು
ಬಿರಿದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯಂತೆ ನೀ
ಕಳೆದ ಸಮಯವು ಮರಳದಿದೋ
ಉರುಳಿದಂತೆ ಕಣ್ಣ ಹನಿ
ಮುಗಿಲ ಅಂಚಿಗೆ ಬೆಳ್ಳಿ ರೇಖೆ
ನೀನು ಬಿಡಿಸುವುದಾದರೆಕೆ?
ಕರಗೋ ವೇಳೆಗೆ ಬಿಕ್ಕುವುದನು
ತಡೆದು ಹಿಡಿಯುವ ಬಯಕೆಯೇಕೆ?
ನಿನ್ನ ನೀ ನಂಬಿದರೆ ಮಾತ್ರ
ನನ್ನನೂ ನಂಬುವುದು ಸಹಜ
ಇಲ್ಲವೇ ನಾವಿಬ್ಬರು ಬೆರೆತೂ
ಅನಿಸಬಹುದು ಸೇರೋ ಕ್ಷಿತಿಜ
ಅಂತೆ ಕಂತೆಗಳು ಸಾವಿರ
ನಾವಿರುವ ಇನ್ನೂ ಹತ್ತಿರ
ಸೀಮೆಗಿಲ್ಲದ ಪ್ರೇಮವಲ್ಲ
ನಮ್ಮೊಲವೇ ಇಲ್ಲಕೂ ಉತ್ತರ
No comments:
Post a Comment