ಆಕೆ ನೀನಲ್ಲ ಬಿಡು !!

ಗೇಲಿ ಗಲ್ಲದ ಹುಡುಗಿ 
ನೀನಲ್ಲ ಬಿಡು ಆಕೆ,
ಅವಳು ನಾನ್ನಾಕೆ;
ಮಾತಿಗೇ ನಾಚಿದವಳಾಕೆ 
ನೆಚ್ಚಿನ ಬಣ್ಣದ 
ಲಂಗದ ಲಾಡಿಯಲಿ 
ನನ್ನ ಕಟ್ಟಿಟ್ಟು, 
ಮುತ್ತಿಟ್ಟು, ಮುಂದೆ.... 
 
ಅದೆಷ್ಟು ಬಣ್ಣದ ಸಾಲು 
ಸೋತವನ ಮರುಳು ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ?!!
ಎಣಿಸುತ್ತಲೇ ನಾನೂ 
ಕೊನೆ ಸಾಲಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದೆ 
ಬಣ್ಣವಾಗಿ,
ಸೋತ ಸುಣ್ಣವಾಗಿ; 
ಕುಪ್ಪಸಕ್ಕೆ ಹೊಂದುಕೊಳ್ಳದೆ 
ಲಂಗದಲ್ಲೇ ಉಳಿದು 

ಹೆಸರು ಕೇಳುವ ಮುನ್ನ 
ಪಿಸು ಮಾತ ಚೆಲ್ಲಿ 
ಮೂಖನಾಗಿಸಿದಾಕೆ 
ನೀನಲ್ಲ, ಅವಳು; 
ಹೆಸರು ಹೇಳಲೇ ಇಲ್ಲ, 
ಬೇಕಾಗಿಯೂ ಇರಲಿಲ್ಲ
ನೆರಳುಗಳು ಆಗಲೇ 
ಒಪ್ಪಂದಕೆ ಸಹಿ ಮಾಡಿದ್ದವು!!

ಕಾಮಿಸಿದ್ದು ನಿಜ; 
ಮೊದಲ ನೋಟಕ್ಕೆ 
ಹೀಗೆಲ್ಲ ಸಹಜ 
ಪಾಪಿ ಹುಡುಗರಲ್ಲಿ. 
ಅದಕ್ಕಾಗೇ ಚೂರು 
ಮುಜುಗರದಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿರವಾದೆ 
ಲಜ್ಜೆಗೆ ಮೆತ್ತಿದ 
ಮಸಿಯ ಒರೆಸಿಕೊಂಡು 

ನೀನಲ್ಲ ಬಿಡು 
ಬಿಗಿಹಿಡಿದುಕೊಂಡವಳು;
ಮಿಲನದಲ್ಲಿ ಎದೆ ಸಹಿತ 
ಕರಗಿತ್ತು ನನ್ನದು, ಆಕೆಯದ್ದೂ.  
ಇಗೋ ಎಷ್ಟು ಅಂತರ 
ಎಷ್ಟೇ ಸನಿಹಗೊಂಡರೂ ಇಲ್ಲಿ 
ರೆಪ್ಪೆ ಸರಾಗವಾಗಿ ಬಡಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ 
ಅಧರಗಳು ಕಂಪಿಸುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ!!

ನೀನೇ ಆಗಿದ್ದರೆ 
ಎಲ್ಲಿ ಆ ಏದುಸಿರು?
ಏರಿಳಿದೇಟಿಗೆ 
ಪರಚು ಗಾಯವ ಬಿಟ್ಟು 
ಹಿಂದೆಯೇ ಗಂಧ ಲೇಪಿಸಿ 
ತಂಪೆರೆದ ಕೈ ಬೆರಳು?
ಉದರದಲ್ಲಿ ಬಡಿಸಿದ 
ಕಚಗುಳಿಯ ತುತ್ತು?

ಇನ್ನು ನಿನ್ನ ಮರ್ಮ 
ನನ್ನ ನಿದ್ದೆ ಕೆಡಿಸಲಾರದು;
ನಿದ್ದೆಗೆಡಿಸುವಾಕೆ ಸಿಕ್ಕು 
ಒಂದಿರುಳು ಕಳೆದಾಗಿದೆ. 
ಕನಸಿನ ರಾಣಿಯೇ ಕ್ಷಮಿಸು!!
ಪಲ್ಲಂಗಕೆ ನಿನ್ನ ಸಂಗ ಅನವಶ್ಯಕ,
ಸಂಗಾತಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಳು 
ಕಳೆದು ಹೋಗು !!

                      -- ರತ್ನಸುತ