ವಿಷದ ಮರ

ಗೆಳೆಯನಲ್ಲಿ ಕೋಪ; 
ನನ್ನೊಳಗ ಕ್ರೂರಿಗೆ ಹೇಳಿದೆ,  
ಕ್ರೂರಿ ಸತ್ತ. 
ವೈರಿಯಲಿ ಕೋಪ;
ಯಾರಲ್ಲೂ ಹೇಳಿಲ್ಲ,
ಕ್ರೌರ್ಯ ಚಿಗುರಿ ಬೆಳೆಯತೊಡಗಿತು.  

ಭಯವೆಂಬ ನೀರೆರೆದೆ 
ಹಗಲು-ಇರುಳನ್ನದೆ ಕಣ್ಣೀರ ತೋಡಿ;
ನಗುವಿನ ಕಿರಣಗಳ ಸುರಿದೆ,
ಹುಸಿ ಕೊಡಲಿಯಲ್ಲಿ ಮೆದುವಾಗಿ ಕೆತ್ತಿ

ಪೋಷಿಸುತ್ತ ದಿನಗಳುರುಳಿದವು,
ಮರದಲ್ಲೇ ಹಣ್ಣೊಂದು ತುಂಬು ಮಾಗಿತ್ತು; 
ವೈರಿಯ ಕಣ್ಣು ಬಿತ್ತದರಮೇಲೆ,  
ನಾನು ಬೆಳೆಸಿದ ಮರದ ಹಣ್ಣೆಂದು ಅರಿತು. 
 
ಅಂದೊಮ್ಮೆ ಕಗ್ಗತ್ತಲ ರಾತ್ರಿ ವೇಳೆ, 
ಕಳ್ಳತನಕೆ ಹೊಂಚು ಹಾಕಲಾಗಿತ್ತು; 
ಮುಂಜಾನೆ ಪುಳಕಕೊಂದು ಕಾರಣ ನನಗೆ,  
ಮರದಡಿ ವೈರಿಯ ಹೆಣ ಬಿದ್ದಿತ್ತು!!

                     -- ರತ್ನಸುತ (ಮೂಲ- ವಿಲಿಯಂ ಬ್ಲೇಕ್)

A Poison Tree
******************
I was angry with my friend:
I told my wrath, my wrath did end.
I was angry with my foe:
I told it not, my wrath did grow.

And I watered it in fears,
Night and morning with my tears;
And I sunnèd it with smiles,
And with soft deceitful wiles.

And it grew both day and night,
Till it bore an apple bright;
And my foe beheld it shine,
And he knew that it was mine,

And into my garden stole
When the night had veiled the pole:
In the morning glad I see
My foe outstretched beneath the tree.

                                    -- William Blake