ಆದಿ ಕಾವ್ಯ

ಕರೆದಾಗ ಬರಳು
ಬರೆವಾಗ ಬರುತಾಳೆ ಸ್ಮೃತಿಗೆ
ಹಿಂದಿರುಗಲು 
ಒಂದೇ ಕಾಲಿನಲಿ
ನಿಂತು ಬಿಡುತಾಳೆ
ಶರಕ್ಷರಗಳ ಗುರಿಯಿಟ್ಟು ಎದೆಗೆ 
ಬರವಣಿಗೆ ಬದಿಗೆ 
 
ಬರೆದೊಡೆದ ಸಾಲಲ್ಲಿ 
ಪೋಲಿತನವ ಮರೆಸಿ 
ನಾನಲ್ಲದ ಸಭ್ಯ 
ಸಾಲುಗಳು ಹೊರಗಂಡು 
ಓದುತಾಳೆ ದನಿಗೆ 
ದನಿಯ ಜೊತೆಗೂಡಿಸಿ 
ಊದುತಾಳೆ ಕೆನ್ನೆಗೆ 
ನಾಚಿಕೆ ಬೆರೆಸಿ 
 
ಮಡಿಸಿಟ್ಟ ಹಾಳೆಯಲಿ 
ಗರಿಗೆದರಿ ಇರುತಾಳೆ 
ತೆರೆದು ಓದುವ ನನ್ನ 
ಕಣ್ಣುಗಳ ಪಾಲಿಗೆ 
ಸಿಗುತಾಳೆ ಪದಗಳ 
ಹೋಲಿಕೆ, ಹೊಗಳಿಕೆಗೆ 
ಆದರೂ ಪೂರ್ಣಗೊಳ್ಳದ 
ಕಾವ್ಯವಾಗುತಾಳೆ 
 
ಅವಳಾಗಿಯೇ ತಿದ್ದಿ 
ಬಿಡುತಾಳೆ ಕೃಷಿಗೆ 
ತೊನೆದ ತೆನೆಗೆ ತನ್ನ 
ಬಳುಕಾಟ ಕಳಿಸಿ 
ಕಣದಲ್ಲಿ ತೂರುವ 
ಅಕ್ಷರ ದವಸಕ್ಕೆ 
ಪ್ರಸವವೇದನೆಯನ್ನು 
ಅನುಭವಿಸೆ ಕೊಡುತಾಳೆ 
 
ಅವಳೆಂದರೆ ಅವಳೇ 
ಬೆರಳ ಮಸಿಗೊಳಿಸಿ 
ಮನವ ಹದಗೊಳಿಸಿ 
ಹಾಳೆ ಅಚ್ಚಾದಾಕೆ  
ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ ಅವಳ 
ಕೈಪಿಡಿಯ ಸಾಂಗತ್ಯ 
ಮುಂದುವರಿಕೆಯ ಭಾಗ 
ಇನ್ನು ಮುಂದಕ್ಕೆ ..... 
 
                 -- ರತ್ನಸುತ