ಕದವ ನೀ ತೆರೆ

ಕದವ ನೀ ತೆರೆ

ಮಡಿಲಾಗು ಕನಸಿಗೆ

ಮುದವಾಗಿ ಕರೆ

ಮಗುವಂತೆ ಮನಸಿಗೆ

ನಾ ನಿರೂಪವಾದೆ 

ಕೈಯ್ಯಾರೆ ನನ್ನ, ನೀ ಬಾಚಿಕೊಂಡು 

ಆಕಾರವನ್ನು ನೀಡಬೇಕಿದೆ 

ಆಧಾರವನ್ನು ನೀಡಬೇಕಿದೆ.. 

ಉಸಿರಾಗಿ ಬೆರೆ 

ಹೆಸರಾಗಿ ಬದುಕಿಗೆ 

ಬೆಳಕಾಗಿ ಇರೆ 

ಹೊಸ ದಾರಿ ದೊರತಿದೆ 

ನಾ ನಿರೂಪವಾದೆ 

ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ನನ್ನ, ಚಿತ್ತಾರವನ್ನು 

ನೀ ಗೀಚುವಾಗ ಸೋಲಬೇಕಿದೆ 

ನಾ ನನ್ನಲೇ ಸೋಲಬೇಕಿದೆ... 

ಸುಳಿವಿರದ ಮಳೆ 

ಈ ಹಾಳೆ ನೆನೆದಿದೆ  

ಮೊದಮೊದಲ ಪದ 

ತುಟಿಯಲ್ಲೇ ಕುಳಿತಿದೆ 

ನಾ ನಿರೂಪವಾದೆ 

ನೀ ದೂರ ಎಲ್ಲೋ, ಅಡಗಿದ್ದು ಸಾಕು 

ಅಳಿಯೋಕೂ ಮುನ್ನ ಓದಬೇಕಿದೆ 

ನೀ ಮೌನವನ್ನೂ ಓದಬೇಕಿದೆ 

ಗರಿಗೆದರಿ ಮನ 

ನಶೆಯೇರಿ ಕುಳಿತಿದೆ 

ಎಲೆಯುದುರಿ ಮರ 

ನನ್ನಂತೆ ಅನಿಸಿದೆ 

ನಾ ನಿರೂಪವಾದೆ 

ನೀ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ, ನೆನಪೊಂದೇ ನನ್ನ 

ಆಲಸ್ಯವನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಿದೆ 

ಆ ದೃಶ್ಯವಿನ್ನೂ ಕಾಡುವಂತಿದೆ 

ಕತೆ ಮುಗಿವಾಗಲೇ 

ಪುಟವಿನ್ನೂ ಉಳಿದಿದೆ 

ಜೊತೆ ಕೊಡಲಾದರೆ 

ಧರೆಯು ಕಿರಿದಾಗಿದೆ

ನಾ ನಿರೂಪವಾದೆ 

ನೀ ಮೀಟುವಾಗ, ಸಾರಂಗಿಯಾದೆ 

ಒಂದೊಂದೇ ರಾಗ ಹೊಮ್ಮುವಂತಿದೆ

ನಾ ಜೀವಂತವಾದಹಾಗಿದೆ..