ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಸನಿಹ ಬರಬೇಕು

ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಸನಿಹ ಬರಬೇಕು ನಾನು ನಿನ್ನುಸಿರ ಸೇವಿಸೋಕೆ

ಇನ್ನೆಷ್ಟು ದಿವಸ ಈ ಒಂಟಿ ಪಯಣ? ಒಲವಾಯಿತೆಂಬ ಶಂಕೆ!

ಗಾಯಕ್ಕೆ ಇಟ್ಟ ಕಣ್ಣೀರ ಮದ್ದು, ಹೃದಕ್ಕೆ ನೆನಪ ನೋವು

ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕು ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ದೂರ, ಗಡಿಯಾರ ಮುಳ್ಳು ನಾವು

ಕಳೆದದ್ದು ಸುಳ್ಳು ಹಾಗಿದ್ದೂ ಕೂಡ ಒಂದಾಗುವಾಸೆ ಏಕೆ?

ಒಂದೊಂದೇ ಪದವ ನೀಡುತ್ತಾ ಹೋಗು ಈ ಶೂನ್ಯ ನೀಗಿಸೋಕೆ

ಹಾಲಂತೆ ನೀನು ಒಡೆದಾಗ ನಾನು ಸಹಿಸೋದು ಹೇಗೆ ಹೇಳು?

ಈ ನನ್ನ ದುಃಖ ದುಮ್ಮಾನದಲ್ಲಿ ನಿನಗುಂಟು ಅರ್ಧ ಪಾಲು

ಕಂಡಂತೆ ಕಂಡು ಮರೆಯಾಗೋ ಆಟ ಮುರಿದಂತೆ ಕೊಟ್ಟ ಮಾತ

ಪಳಗುತ್ತ ಹಾಗೆ ಕಲಿಯೋಣವೇನು ಮನಸಿಟ್ಟು ಪ್ರೇಮ ಪಾಠ?

ಬಿಳಿ ಹಾಳೆಯಂಥ ಬಾಳಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಬಣ್ಣ ಚೆಲ್ಲು

ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣು ಇಟ್ಟಾಗ ಕರಗೋ ಕಾಡಿಗೆಯ ಕದ್ದು ಕೇಳು

ಗುರಿ ಮಾಡು ನಿನ್ನ ಕೋಪಕ್ಕೆ ನನ್ನ ನಗುವಲ್ಲಿ ಸಿದ್ಧನಾದೆ

ನೀ ನೆಟ್ಟ ಪ್ರೇಮ ಹೆಮ್ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಧ್ಯಾನಿಸುವ ಬುದ್ಧನಾದೆ!