ಮಾತು ಕಲಿತ ಮಗುವ
ಆ ಮೊದಲ ತೊದಲು ನುಡಿಯ ಹಾಗೆ
ದಾಟಿ ಬಂತು ಕೊರಳ
ಈ ಮೊದಲು ಬಾರದುಳಿದ ಪದವೇ
ನಾಳೆಗಳ ನೇಯುವಾಸೆ ಮನದಿ
ಎಳೆ ಎಳೆಯ ಬಿಡಿಸಿ ವಾಲು ಬಳಿಗೆ
ಸಾಲು ದೀಪ ಬೆಳಗಿ
ಪೋಣಿಸುವೆ ಜೀವವನ್ನು ಜೊತೆಗೆ
ಅತಿಶಯವೇsss....
ಕಾಡುವಂಥ ಸಖಿಯೇ
ನೀನಿರದೆ ಬಾಳಲೆಂತು ಸರಿಯೇ
ಇದು ಒಲವೇssss? ಓ...
ತಾನ ಧೀಮ್ ತನನ...
ದಾಳಿ ಆಗುತಲೇ
ಸೋತು ನಿಲ್ಲುವೆನು
ಖಾಲಿ ಕೈಗಳನು ಚಾಚುತ
ಪ್ರೇಮ ಬಾಣಕಿದೋ
ಬೇಡಿ ಕಾಯುವೆನು
ಗಾಯವುಳಿಯುವುದು ಶಾಶ್ವತ
ತಾನಾಗೇ ಬಳಿ ಬಂದು
ಮುಗಿಲೊಂದು ಕರಗುತ್ತ
ಮನಸನ್ನು ಹಸಿ ಮಾಡಿ ಹೊರಟಾಗಿದೆ
ಬಿಗಿಯಾದ ಎದೆಯಲ್ಲಿ
ಹೆಸರನ್ನು ಹರಿಬಿಟ್ಟು
ಕರೆವಾಗ ಉಸಿರಾಟ ಹಗುರಾಗಿದೆ
ನೇರವಾಗಿ ವಿಷಯ
ಹೇಳಲು ಬಂದಂತೆ ಒಳ್ಳೆ ಸಮಯ
ಬೀರುತಿರೆ ಹೀಗೆ ಚಂದ ನಗೆಯ
ನಂತರವೇ ಮಾತು ಕಲಿತ ಹೃದಯ
ಮಿಡಿಯುತಿದೆ ...
ಸೂತ್ರವಿಲ್ಲದೆಯೇ
ಆದ ಕೈಸೆರೆಗೆ
ಪ್ರೀತಿಯೆಂದು ಹೆಸರಾಯಿತಾ?
ರಾತ್ರಿ ಪಾಳಿಯನು
ಮೀರಿ ಬಂದಿರುವೆ
ಕಣ್ಣ ಅಂಚಿನಲಿ ಕೂರುತ
ತಡ ಮಾಡಿ ಬರುವಾಗ
ದಡ ಸೇರುವ ನೋವು
ಕಣ್ಣೀರ ತರಿಸೋದು ಖುಷಿಗಾಗಿಯೇ
ಮುಂಗೋಪ ಕ್ಷಣದಲ್ಲೇ
ಮಂಜಂತೆ ಸರಿಸುತ್ತ
ಹೊಸತಾಗಿ ಎದುರಾದೆ ನಿನಗಾಗಿಯೇ
ಸಾರಿ ಹೇಳುವೆನು ನಾ
ನೀ ನನಗೆ ಜೀವಕಿಂತ ಮಿಗಿಲು
ಹಾಡುವೆನು ಭಾವ ತುಂಬಿ ಜೊತೆಗೆ
ಮೌನದ ಆ ತಂತಿ ವೀಟೋ ಬದಲು
ಅನುಭವಿಸೇ...
No comments:
Post a Comment