ಸೀಬೆಯ ಮರ ಕಡಿದು
ಮಾವಿಗೆ ಮೊರೆಯಿಟ್ಟವನು ಮಾನವ, ಮಾನವ
ಜೇಬನು ಅದುಮಿಟ್ಟು
ಊರಿಗೇ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟವನು ಮಾನವ, ಮಾನವ
ಕೂಡಿಡಲು ಗೋಡೆಯ
ಕಾಪಿಡಲು ಬಾಗಿಲ
ಭದ್ರವಾದ ಚಿಲಕ ಅದಕೆ
ಕಬ್ಬಿಣದ ಬೀಗ ಜಡಿದು
ಹಾಲನು ತಾ ಕುಡಿದು ಹಾಲಾಹಲ ಕಕ್ಕಿದವ ಮಾನವ, ಮಾನವ
ಗೋಳಿನ ಕತೆ ಕೇಳಿ ಆಕಳಿಸಿ ಮಲಗಿದವ ಮಾನವ, ಮಾನವ
ಈ ಬಿರು ಬಿಸಿಲಲ್ಲೂ ಕಂಗೊಳಿಸುವೆಯಲ್ಲ ನೀ ಖಂಡಿತ ಈ ಗ್ರಹದವಳಲ್ಲ ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಊರು? ಬಂಗಾರದ ಸೂರು? ಅಷ್ಟಲ್ಲದೆ ನಿನ್ನ ಹಾಗೆ ಕಾಣುವವರಿಲ್ಲ ಆಗೋ ಆ ಹಣೆಯಲ್ಲಿ ಬೆವರು ಜಿನು...
No comments:
Post a Comment