ಹೀಗೆ ಕಣ್ಣಿಂದ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಇಟ್ಟು ಗುರಿ
ಕನಸ ಕೊಳ್ಳೆ ಹೊಡೆಯೋ ಕೆಲಸ ಎಷ್ಟು ಸರಿ
ನನ್ನ ನಿನ್ನ ನಡುವೆ ಮೌನ ಕಾದಂಬರಿ
ಬರೆದು ಸಾಕಾಯ್ತು ನೀ ಚೂರು ಮುಂದುವರಿ
ಎಲ್ಲ ಮಾತಿಗೂ ನಗುವ ಆ ವೈಖರಿ
ನೂರು ನವಿಲು ಕುಣಿದಂತೆ ತೆರೆಯುತ್ತ ಗರಿ
ಖಾತ ಮಾಡಿಸುವೆ ಹೃದಯನ ನಿನ್ನೆಸರಲೇ
ಇಟ್ಟು ಕೊಂಡಾಡುವೆ ನಿನ್ನ ನನ್ನುಸಿರಲೇ
ಎತ್ತು ಹೊಡೆವಾಗ ನಿನ್ನ ಮನೆಯ ಮುಂಬಾಗಿಲಲಿ
ಗೆಜ್ಜೆ ಸದ್ದನ್ನ ಸೆಳಕೊಂಡೆ ನಿನ್ನ ಹೆಜ್ಜೆಯಲಿ
ಯಾವ ಹೂವ ಮುಡಿಸೋದಂತ ಗೊತ್ತಾಗದೆ
ತೋಟ ಮಾಡಿಟ್ಟೆ ಆಗಿದ್ದು ಆಗೋಗಲಿ..
ಜೀವ ಹೋದಂತೆ ಎದುರು ಬದಿರು ಸಿಕ್ಕರೆ
ಮತ್ತೆ ಮರು ಜೀವ ನೀ ನೀಡು ಸಿಹಿ ಸಕ್ಕರೆ
ಕೆಂಪು ಗಲ್ಲಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ನಾನಾದರೆ
ನೀ ನನ್ನ ದೊರೆಸಾನಿ ನಾ ನಿನ್ನ ದೊರೆ
ಮನವ ತುಂಬಿದ ಮೇಲೆ ಮನೆ ತುಂಬಿದಂತೆ
ಬಿರುಕು ಬಿಟ್ಟೀತು ಮನಸು ನೀ ಸಿಗದಿದ್ದರೆ..
No comments:
Post a Comment