ಮಗ್ಗದ ಹಗ್ಗವ ಜಗ್ಗಿ
ನೂಲಿಗೆ ಕಲಿಸುತ ಮಗ್ಗಿ
ನೇಯುವ ಸೀರೆಯ ಮೇಲೆ ನಿನ್ನದೇ ಚಿತ್ರ
ಕಲ್ಲನು ಬಿತ್ತಿದ ಎದೆಯ
ಸೊಲ್ಲನು ಆಡದ ಹೃದಯ
ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕರಗಿದೆ ಬರೆದು ಪ್ರೇಮದ ಪತ್ರ
ಮಳೆಯು ಸಂಕಟದಿಂದ
ಇಳಿದು ಇಳೆಯನು ಬಡಿದು
ಮಿಡಿದ ಕಂಬನಿಯನ್ನು ಬೇರಾಗಿಸುತ
ಮುಡಿದೆ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಒತ್ತಿ
ಪಡೆದೆ ಬಂಧನ ಮುಕ್ತಿ
ಕಾಡೋ ಕನಸುಗಳನ್ನು ದೂರಾಗಿಸುತ
ತಳಿರು ತೋರಣವಿಲ್ಲ
ಚಿಗುರೋ ಹೂವುಗಳಿಲ್ಲ
ಹಿತ್ತಲ ತುಂಬ ಗೆದ್ದಲು ಹಿಡಿದ ನೆನಪು
ಕೊರಳು ಹಿಗ್ಗುತ ಹೀಗೆ
ಮೌನ ತಾಳಿದೆ ಹೇಗೋ
ಸುಡುವ ಬೆಂಕಿಯ ಜ್ವಾಲೆಗೆ ನಿನ್ನದೇ ಛಾಪು
ತಡೆದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಂತೆ
ಯಾರೋ ದಾರಿಯ ನಡುವೆ
ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುವುದೇ ಭಾರ ಸಾಗಲು ದೂರ
ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಟಿರುವಾಗ
ಬೇರು ಪಡೆಯುವುದೇಕೆ
ಮನಸು ಒಪ್ಪುತಲಿಲ್ಲ ಯಾವುದೇ ಊರ
ಸೀಳಿ ಹೊರಟರೆ ಹೇಗೆ
ಬೇಲಿ ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ
ಬಾಳು ಹರಿದಿದೆ ನೋಡು ರಭಸವ ಕಂಡು
ನೀ ಇಷ್ಟದ ಸುಳ್ಳು
ನಂಬಿ ಸೋತಿಹೆನಲ್ಲ
ಮುಳ್ಳು ಕಟ್ಟಿದ ಹಾರಕೆ ಕತ್ತನು ನೀಡಿದೆನಿಂದು
No comments:
Post a Comment