ಪಾದ ಸೊಕಿದ ಎದೆ ಉಬ್ಬುವಂತಿದೆ
ಪುಟ್ಟ ಕಂದನ ಹಿಡಿದು ತಬ್ಬುವಂತಿದೆ
ಅಳುವ ಸದ್ದಿಗೆ ಮನ ಕಲಕಿದಂತಿದೆ
ಮಗುವ ನಗುವ ಸದ್ದಿನಲ್ಲೇ ಸಿಲುಕಿದಂತಿದೆ
ನಿದ್ದೆ ಮಾಡುತಿದ್ದರೆ ಧ್ಯಾನ ಬುದ್ಧನೇ
ನಿದ್ದೆ ದಾಟಿದಾಕ್ಷಣ ಚಂದ ರೋಧನೆ
ಮಿಟುಕುವಾಗ ನೋಡುತ ಹೊಳೆಯೋ ಕಣ್ಣನೇ
ಉಸಿರ ರಾಗ ಹಿಡಿಯುವೆ ಹಾಡಿ ಮೆಲ್ಲನೆ
ಈ ಬಿರು ಬಿಸಿಲಲ್ಲೂ ಕಂಗೊಳಿಸುವೆಯಲ್ಲ ನೀ ಖಂಡಿತ ಈ ಗ್ರಹದವಳಲ್ಲ ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಊರು? ಬಂಗಾರದ ಸೂರು? ಅಷ್ಟಲ್ಲದೆ ನಿನ್ನ ಹಾಗೆ ಕಾಣುವವರಿಲ್ಲ ಆಗೋ ಆ ಹಣೆಯಲ್ಲಿ ಬೆವರು ಜಿನು...
No comments:
Post a Comment