ಜೀವ ಸಖಿ
ಸುಡುವಾಗ ಹೀಗೆ ನಿನ್ನ ಕಾಂತಿಯಲ್ಲಿನಾ ಕರಗದಿರಲು ಮನಃ ಶಾಂತಿಯೆಲ್ಲಿ
ಹೇಳಬೇಡ, ಹೇಳಬೇಡ
ನೀ ಎಲ್ಲವ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿಯೇ
ಮಾತೇ ಅರ್ಥವಾಗದಂಥ
ಮತಿಹೀನ ನಾ...
ಕಾಣಿಸದ ಹಾಗೆ
ನಾ ಬರಲೇ ಹೇಳು
ಬರೆದಿಡುವೆ ನಿನಗೆ
ನನ್ನೆದೆಯ ಸಾಲು
ಬಾಳಿಗೊಂದು ಕನ್ನಡಿಯ
ನಾ ಹಿಡಿದರೆ, ನೀ ಕಾಣುವೆ
ನಿನ್ನ ವಿನಃ ಊಹೆಯಲ್ಲೂ
ಚೂರಾಗುವೆ..
ಕಾಗದವ ಗೀಚಿ
ಪ್ರೀತಿಸುವುದಲ್ಲ
ಶಾಸನದ ಹಾಗೆ
ಅಳಿಯುವುದೇ ಇಲ್ಲ
No comments:
Post a Comment