Tuesday, 21 May 2013

ಚಿಟ್ಟೆ














ಚಿಟ್ಟೆ ಸತ್ತು ಬಿತ್ತು 
ದುಂಬಿಗಳ ಹಾವಳಿಗೆ 
ಬಿತ್ತು ಚಿಟ್ಟೆ ಸತ್ತು 

ಅಮಲೇರಿಸುವ  ಮಕರಂದವಿತ್ತು 
ದುಂಬಿಗೆ ಆಸೆ ಹೆಚ್ಚಿತ್ತು 
ಚಿಟ್ಟೆಗೆ ಚಟ್ಟ ಕಟ್ಟಿತ್ತು 

ರೆಕ್ಕೆಯ ಬಣ್ಣ ಮಾಸಿತ್ತು
ಯಾರದ್ದೋ ಹೊಸಕಿನ  ಕೈಗೆ ಅಂಟಿತ್ತು 
ಬಣ್ಣ ತೊರೆದ ಬೆತ್ತಲ ದೇಹ ಹೆಣವಾಗಿತ್ತು 

ಚಿಟ್ಟೆ ಮುದ್ದಾಗಿತ್ತು 
ನೀಡಬೇಕಿತ್ತು ನಾ ಒಂದು ಮುತ್ತು 
ಜೀವ ಮರಳಿಸೋ ಶಕ್ತಿ ಮುತ್ತಿನ ತುತ್ತಿಗಿರಬೇಕಿತ್ತು 

ಹೂವು ದುಂಬಿಗಳ ತಡೆಯಬೇಕಿತ್ತು 
ಚಿಟ್ಟೆಗಳು ಚಿರಕಾಲ ಉಳಿಯಬೇಕಿತ್ತು 
ಹೇಗಾದರೂ ನಾನು ಹೂವಾಗಿ ಚಿಟ್ಟೆಗಳ ಮಡಿಲಾಗಬೇಕಿತ್ತು............ 

                                                                  --ರತ್ನಸುತ 
at

2 comments:

  1. Badarinath Palavalli21 May 2013 at 19:44

    ಒಳ್ಳೆಯ ಸಹೃದಯೀ ಕವಿತೆ, "ಜೀವ ಮರಳಿಸೋ ಶಕ್ತಿ ಮುತ್ತಿನ ತುತ್ತಿಗಿರಬೇಕಿತ್ತು " ಆಶಯ ನೆಚ್ಚಿಗೆಯಾಯಿತು.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Bharath M Venkataswamy21 May 2013 at 23:53

      ಧನ್ಯೋಸ್ಮಿ ಬುದ್ದಿ :)

      Delete

Subscribe to: Post Comments (Atom)

ಹೃದಯವ ನೀಡಲೇ

ಹೃದಯವ ನೀಡಲೇ ಹೇಳದ ಮಾತಿವೆ ನೂರಾರು ಆಲಿಸು ಈಗಲೇ ಪಾಲಿಸಿ ನಿನ್ನಯ ನೆರಳನು ಹೃದಯವ ನೀಡಲೇ ಹೊಂಗನಸ ಅಂಗಳದಿ ಅರಳಿರುವ ಚಂದಿರ ನೀ  ಯಾರಿರದ ತೀರದಲಿ ಅಲೆಗಳಲೂ ನಿನ್ನ ದನಿ  ...

  • ಮೋಸಗಾರನ ಮೋಸದ ಕವನ!!
    ನಿದ್ದೆಯಿಂದ ಎದ್ದ ನಾನು  ಬಿಸಿ ಲೋಟ ಕಾಫಿ ಕಂಡು  ಬಾಯಿ ತೊಳೆಯದೇ ಕುಡಿದೆ  ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹಲ್ಲಿಗೆ ಮೋಸ  ಜಳಕದ ಇರಾದೆ ಇರದೆ  ಬೊಗಸೆ ನೀರ ಮುಖಕೆ ಚೆಲ್ಲಿ  ಮೆತ್ತ...
  • ದೂರದಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ನನ್ನ ಕೂಗಿದಂತಿದೆ
    ದೂರದಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ನನ್ನ ಕೂಗಿದಂತಿದೆ  ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕೂತುಕೊಂಡ ಹಾಗಿದೆ  ಯಾವ ಮಾತಿಲ್ಲದೆ, ಮೌನವೇ ಸಾಗಿದೆ  ಹೋಗಿ ಬಂದು ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ  ಎಚ್ಚರಿಸಿ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ ನನ್ನಂತ...
  • ಬರುವೆ ನಿನಗಾಗಿ
    ಬರುವೆ ನಿನಗಾಗಿ  ಇರುವೆ ಜೊತೆಯಾಗಿ  ಪ್ರತಿ ಗಳಿಗೆ ಬೇಕಿದೆ ನಿನ್ನಾಸರೇ  ನೀನದೇ ಈ ಹಾಡು  ಹಿಡಿದು ಹೊಸ ಜಾಡು  ನಾ ಹಾಡುವೆನು ಕೂಡಿ ಬಾ ನೀ ಆದರೆ  ಬೆರೆತ ಮನದಲ್ಲಿ  ಪುಟಿ...