ಚಿಟ್ಟೆ ಸತ್ತು ಬಿತ್ತು
ದುಂಬಿಗಳ ಹಾವಳಿಗೆ
ಬಿತ್ತು ಚಿಟ್ಟೆ ಸತ್ತು
ಅಮಲೇರಿಸುವ ಮಕರಂದವಿತ್ತು
ದುಂಬಿಗೆ ಆಸೆ ಹೆಚ್ಚಿತ್ತು
ಚಿಟ್ಟೆಗೆ ಚಟ್ಟ ಕಟ್ಟಿತ್ತು
ರೆಕ್ಕೆಯ ಬಣ್ಣ ಮಾಸಿತ್ತು
ಯಾರದ್ದೋ ಹೊಸಕಿನ ಕೈಗೆ ಅಂಟಿತ್ತು
ಬಣ್ಣ ತೊರೆದ ಬೆತ್ತಲ ದೇಹ ಹೆಣವಾಗಿತ್ತು
ಚಿಟ್ಟೆ ಮುದ್ದಾಗಿತ್ತು
ನೀಡಬೇಕಿತ್ತು ನಾ ಒಂದು ಮುತ್ತು
ಜೀವ ಮರಳಿಸೋ ಶಕ್ತಿ ಮುತ್ತಿನ ತುತ್ತಿಗಿರಬೇಕಿತ್ತು
ಹೂವು ದುಂಬಿಗಳ ತಡೆಯಬೇಕಿತ್ತು
ಚಿಟ್ಟೆಗಳು ಚಿರಕಾಲ ಉಳಿಯಬೇಕಿತ್ತು
ಹೇಗಾದರೂ ನಾನು ಹೂವಾಗಿ ಚಿಟ್ಟೆಗಳ ಮಡಿಲಾಗಬೇಕಿತ್ತು............
--ರತ್ನಸುತ
ಒಳ್ಳೆಯ ಸಹೃದಯೀ ಕವಿತೆ, "ಜೀವ ಮರಳಿಸೋ ಶಕ್ತಿ ಮುತ್ತಿನ ತುತ್ತಿಗಿರಬೇಕಿತ್ತು " ಆಶಯ ನೆಚ್ಚಿಗೆಯಾಯಿತು.
ReplyDeleteಧನ್ಯೋಸ್ಮಿ ಬುದ್ದಿ :)
Delete