Tuesday, 14 January 2020

ಕಾರ್ತಿಕದ ಕೊಳದಲ್ಲಿ

ಕಾರ್ತಿಕದ ಕೊಳದಲ್ಲಿ ಗುಳಿ ಬಿದ್ದು ಅಲೆಯೆದ್ದು 
ತೇಲಿ ಬಿಟ್ಟ ದೀಪವ ಕುಣಿಸುತಿತ್ತು
ಚೆಲುವಿಗೂ ಮಿಗಿಲಾದ ಹೊಳೆವ ಮುಖವೊಂದರ 
ಬಿಂಬ ಗೇಲಿ ಮಾಡಿ ಬೆಳಕ ಮಣಿಸಿತ್ತು

ಗುಡಿ ದ್ವಾರದ ತೋರಣದ ಅಲಂಕಾರಕೆ 
ಚೆಲುವು ಮುಡಿದ ಹೂವ ಪರಿಚಯವೂ ಇತ್ತು 
ಗಾಳಿಯೆದುರು ಸೆಣೆಸಿ ನರ್ತನ ಮುಗಿಸಿದ 
ನೀಲಾಂಜನಕೆ ನೋಟ ನಿಟ್ಟುಸಿರ ತುತ್ತು 

ಎಚ್ಚೆತ್ತ ಪಂಚವಾದ್ಯಗಳನುಸಂಧಾನ  
ನಾದ ಸ್ವರದಿಂಚರಕೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯನ್ನಿತ್ತು 
ಮೆಟ್ಟೋ ಕಲ್ಲು ದೇವರಾಗಿಲ್ಲದ ಕೊರಗ 
ಮೆಟ್ಟಿದ ಪಾದವದು ನೀಗಿಸುವ ಹೊತ್ತು 

ಸುಪ್ತ ಪರ್ವತವೊಡಲು ಹೊದ್ದ ಹಿಮವ ಸೀಳಿ 
ತೂಗಿದ ಹಸಿರಲ್ಲಿ ಚೆಲುವು ಮರೆಯಾಯ್ತು 
ಗುಪ್ತಗಾಮಿನಿಯ ದೀರ್ಘಾವಧಿ ದರ್ಶನಕೆ 
ಹಂಬಲಿಸಿ ಕಲ್ಲು ದೇವರೂ ಮಿಡಿದ ಸೋತು 

ಚಲುವ ಕೈಸೆರೆಯಾಗಿ ಎಲ್ಲವೂ ಚೆಲುವು 
ಕಾಣದವರಿಗೆ ಅದು ಅತಿಶಯವೇ ಹೊರತು 
ತಲ್ಲೀನರಾದವರು ಬಲಹೀನರೇನಲ್ಲ 
ಬಣ್ಣಿಸಲು ಸೋತು ಶರಣಾಗುವುದೇ ಗತ್ತು....

No comments:

Post a Comment

ದೂರದಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ನನ್ನ ಕೂಗಿದಂತಿದೆ

ದೂರದಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ನನ್ನ ಕೂಗಿದಂತಿದೆ  ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕೂತುಕೊಂಡ ಹಾಗಿದೆ  ಯಾವ ಮಾತಿಲ್ಲದೆ, ಮೌನವೇ ಸಾಗಿದೆ  ಹೋಗಿ ಬಂದು ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ  ಎಚ್ಚರಿಸಿ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ ನನ್ನಂತ...