ಇನ್ನಿಲ್ಲದ ದಿನಚರಿ

"ಸಿಗಲಿ ನಮ್ಮಷ್ಟೇ ಗೆಲುವು
ನಮ್ಮ ನಾಳೆಗಳಿಗೆ
ಇರಲಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಒಲವು
ಕಳೆದ ನೆನ್ನೆಗಳಿಗೆ";

ಇವು ನನ್ನ ಹಿಂದಿನ ದಿನಚರಿಯ
ಕೊನೆ ಪುಟದ, ಕೊನೆ ಸಾಲುಗಳು;
ಮತ್ತೆ-ಮತ್ತೆ ನೆನಪಾಗುತ್ತವೆ
ಚೊಚ್ಚಲ ಹೆರಿಗೆಯ ಕರುವಂತೆ!!

ನನ್ನ ಕೋಣೆಯ ಟೇಬಲ್ ಲೈಟಿನ ಬಲ್ಬಿಗೆ
ನನ್ನ ಗೋಳಾಟ ಚನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತು;
ಮಿತಿ ಮೀರಿದ ಕಂಬನಿ ಹರಿವಿಗೆ
ತಾನೇ ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಬೆಂದು
ಬರ್ನ್ ಆಗಿದ್ದು ಹಳೆಯ ವಿಷಯ!!

ಇನ್ನು ಕಪಾಟಿನ ಬಾಗಿಲು
ಆಗಾಗ ಕಚ್ಚಿಕೊಂಡು 
ಬಿಡಿಸಲಾಗದಷ್ಟು ಬಿಗಿಯಾಗಿ
ಹಠ ಹೊತ್ತು ನಿಲ್ಲುತ್ತೆ;
ಹಳೆಯ ನೆನಪುಗಳಾವೂ ಮರುಕಳಿಸದಂತೆ
ತನ್ನೊಳಗೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಅದುಮಿಟ್ಟುಕೊಂಡು!!

ನೆಲಕ್ಕೆ ಹಾಸಿದ ಸಾದಳ್ಳಿ ಮಾರ್ಬಲ್ಲು
ನನ್ನ ಎರಡಾಗಿ ಬಿಂಬಿಸುತ್ತಿದುದು
ಈಗ ತಾನೊಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಲ್ಲೆಂದು 
ನಿರೂಪಿಸಲು ಹೊರಟಿದೆ,
ಅಂತೆಯೇ ನಿಲುವುಗನ್ನಡಿಯೂ ಸಹ!!

ಕಸದ ಬುಟ್ಟಿಯಲಿ ಕೊಳೆತ ಹಾಳೆ
ಜೋಡಿಸಲಾಗದಂತೆ ಹರಿದ ಗೀಟುಗಳು;
ಕಿಟಕಿಗೆ ಕಾರಿರುಳ ಭಯ,
ಚಂದಿರ ತುಕಾಲಿ,
ಬೆಳದಿಂಗಳು ಅಸಡ್ಡೆ!!

ಕಸುವಿಲ್ಲದ ಮನಸಲ್ಲಿ
ಕಸ ವಿಲೇವಾರಿಯ ಸಮಸ್ಯೆ;
ಮನಸೂ ಈಗ ಮಂಡೂರಿನಂತೆ 
ಮೊಂಡು ಹಿಡಿದ ಕಸಿ ನೆನಪುಗಳ
ಕುಪ್ಪೆ ಕುಪ್ಪೆ ಚೆಲ್ಲಾಟದ ನಡುವೆ
ಬೆಂಡಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ!!

ದಿನಚರಿಗಳೇ ಹೀಗೆ;
ದುಃಖವನ್ನು ದ್ವಿಗುಣಗೊಳಿಸಿ,
ಖುಷಿಯ ವೇಳೆ ದುಃಖ ಸವರಿ
ಅಳಿಸುವ ಸಾಮಗ್ರಿ!!

ಬರೆಯದೇ ಬಿಟ್ಟು
ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ರಗಳೆ,
ಇನ್ನು ಬರೆವ ಕಲ್ಪನೆಯೂ
ಭಯಾನಕ;
ಬರೆದ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸುಟ್ಟು ಹಾಕಿದೆ
ಒಳಗಿದ್ದ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ, ಎಲ್ಲರನ್ನೂ!!

                            -- ರತ್ನಸುತ