ಗೆಳೆಯ ಬರುತಾನೆ
ಹೂ ಗುಚ್ಚವ ಹೊತ್ತು
ಕೈ ಹಿಡಿದು ಕೊಡುತಾನೆ
ಹಣೆಗೊಂದು ಮುತ್ತು
ಬಲು ದೂರ ನಡೆಸುತಾನೆ
ಕಣ್ಣಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು
ಕಣ್ಣಂಚನು ತಡವುತಾನೆ
ಬರವಸೆಯ ಕೊಟ್ಟು
ಗೆಳೆಯ ನಗುವಾಗೆಲ್ಲ
ಏಕೋ ಆತಂಕ
ಉಳಿಸಬಲ್ಲೆನೇ ನಗುವ
ಉಸಿರ ಕಡೆ ತನಕ?
ನೆರಳಲ್ಲಿ ಇರಿಸುತಾನೆ
ಇರುಸು ಮುರುಸು ನನಗೆ
ಮಾತೇ ಆಡದ ಚಂದ
ಸಂಭಾಷಣೆ ಕೊನೆಗೆ
ಗೆಳೆಯ ಕೊಡಿಸುವ ಸೀರೆ
ನನಗೇಕೋ ಸಿಗ್ಗು
ಅರಳು ಹೂವ ಬಳಸಲು
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮೊಗ್ಗು
ಹೋಗಿ ಬರುವೆನು ಎಂದು
ಅಳಿಸುವಾತ ಗೆಳೆಯ
ಬಂದು ಹೋಗದ ಹಾಗೆ
ಎದೆಯಲ್ಲೇ ಇರೆಯಾ?
ಮತ್ತೆ ಬರುವನು ಆತ
ಹೊಸ ಹೂ-ನಗೆ ಹೊತ್ತು
ನಗಲಿಲ್ಲ ಅವನಷ್ಟು ನಾ
ಯಾವತ್ತೂ!!
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಕೊಡುತಾನೆ
ಬೊಗಸೆಯಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ
ನನ್ನಷ್ಟೇ ಇರಬಹುದೇ
ಅವನಲ್ಲೂ ಭೀತಿ?!!
-- ರತ್ನಸುತ
ಹೂ ಗುಚ್ಚವ ಹೊತ್ತು
ಕೈ ಹಿಡಿದು ಕೊಡುತಾನೆ
ಹಣೆಗೊಂದು ಮುತ್ತು
ಬಲು ದೂರ ನಡೆಸುತಾನೆ
ಕಣ್ಣಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು
ಕಣ್ಣಂಚನು ತಡವುತಾನೆ
ಬರವಸೆಯ ಕೊಟ್ಟು
ಗೆಳೆಯ ನಗುವಾಗೆಲ್ಲ
ಏಕೋ ಆತಂಕ
ಉಳಿಸಬಲ್ಲೆನೇ ನಗುವ
ಉಸಿರ ಕಡೆ ತನಕ?
ನೆರಳಲ್ಲಿ ಇರಿಸುತಾನೆ
ಇರುಸು ಮುರುಸು ನನಗೆ
ಮಾತೇ ಆಡದ ಚಂದ
ಸಂಭಾಷಣೆ ಕೊನೆಗೆ
ಗೆಳೆಯ ಕೊಡಿಸುವ ಸೀರೆ
ನನಗೇಕೋ ಸಿಗ್ಗು
ಅರಳು ಹೂವ ಬಳಸಲು
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮೊಗ್ಗು
ಹೋಗಿ ಬರುವೆನು ಎಂದು
ಅಳಿಸುವಾತ ಗೆಳೆಯ
ಬಂದು ಹೋಗದ ಹಾಗೆ
ಎದೆಯಲ್ಲೇ ಇರೆಯಾ?
ಮತ್ತೆ ಬರುವನು ಆತ
ಹೊಸ ಹೂ-ನಗೆ ಹೊತ್ತು
ನಗಲಿಲ್ಲ ಅವನಷ್ಟು ನಾ
ಯಾವತ್ತೂ!!
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಕೊಡುತಾನೆ
ಬೊಗಸೆಯಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ
ನನ್ನಷ್ಟೇ ಇರಬಹುದೇ
ಅವನಲ್ಲೂ ಭೀತಿ?!!
-- ರತ್ನಸುತ
ಈ ಕವಿತೆ ಓದುವಾಗ, ನಮ್ಮ ಗಡಿ ಕಾಯುವ ಸೈನಿಕರು ತವರಿಗೆ ಬಂದು ಹಿಂದಿರುಗುವಾಗ ಅವರ ಬಾಳ ಸಂಗಾತಿಗಳ ಮನೋಭಾವ ಹೇಗಿರಬಹುದು ಎನ್ನುವ ದೃಶ್ಯ ಸುಳಿಯಿತು.
ReplyDelete