ಮುದ್ದು ಮಾತುಗಳಾಡಿ ತಿದ್ದು ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು
ಅಪ್ಪಿ ತಪ್ಪಿಯೂ ಬೆತ್ತ ಹಿಡಿಯ ಬೇಡಮ್ಮ
ಮಾತು ಬಂದಿರೆ ಚಂದ ನಿನ್ನನನುಕರಿಸುವೆನು
ಬಾಯ್ತಪ್ಪಿ ಅಪ್ಪನ ಬೈಯ್ಯದಿರು ಅಮ್ಮ
ಹೆಚ್ಚು ಕೇಳಲು ಒಂದು ಇಷ್ಟಾದರೂ ಕೊಡುವೆ
ಬೇಕೆಂದುದೆಲ್ಲವನೂ ಕೊಡುವಾಕೆ ಅಮ್ಮ
ಹೀಗೆ ಹಾಡಿ ಹೊಗಳಿ ಗಳಿಸಬಹುದೆಂಬುದ
ಅಪ್ಪನಾಣೆಗೂ ಅಪ್ಪ ಕಲಿಸಿಲ್ಲವಮ್ಮ
ನಡುರಾತ್ರಿ ಹಸಿವಿಗೆ ಕೂಗುವೆ ನಿನ್ನನ್ನೇ
ನೀ ನೀಗಿಸದ ಹೊರತು ನಿದ್ದೆ ಬರದಮ್ಮ
ಗೊರಕೆ ಹೊಡೆಯುತಲಿರಲಿ ಅಪ್ಪ ಅವನಿಷ್ಟಕೆ
ಭಯವಿಲ್ಲ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿಹುದು ಅಮ್ಮ
ಇಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಯಾರು ಪ್ರಿಯ? ಕೇಳಿದರೆ
ಉತ್ತರಿಸುವೆ "ಅಪ್ಪ" ಎನ್ನುತಲಿ ಅಮ್ಮ
ನಿನ್ನ ಮನವೊಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೆಷ್ಟು ಸುಲಭ
ಅಪ್ಪನ ಸಂಬಾಳಿಸಲು ಬಲು ಕಷ್ಟವಮ್ಮ
ನನ್ನಪ್ಪನೂ ಹೀಗೆ ನಿನ್ನಪ್ಪನ ಹಾಗೆ
ಏಕಿಷ್ಟು ಮುಂಗೋಪಿ? ಯೋಚಿಸುವೆನಮ್ಮ
ಮುಂದೊಮ್ಮೆ ನಾ ಬೆಳೆದು ದೊಡ್ಡವನಾದಾಗ
ಅಪ್ಪನೆದುರು ನಿಂತು ಕೇಳುವೆನು ಅಮ್ಮ...
No comments:
Post a Comment