ಏನೋ ತಮಾಷೆಲಿ
ನಿನ್ನ ಕೆಣಕೊವಾಗ
ಏಕಿಂತ ಚಂದ ಮುನಿಸು
ಬೇಕಂತಲೇ ನನ್ನ
ಹಿಂದೆ ಬೀಳೋ ನೀನು
ಹೆಂಗಾರ ಮಾಡಿ ನಗಿಸು
ಸಂತೆಯ ತುಂಬ ಮಾತೆಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಕುರಿತೆ
ಆಗಿದ್ದಾಗಿ ಹೋಗಲಿ ಎಂದೇ ಎಲ್ಲ ಮರೆತೆ
ನೆನ್ನೆಗೆ.. ನೆನ್ನೆಗೆ
ಸಿಕ್ಕ ಹಾಗೆ ನೀ ಮತ್ತೆ ಸಿಗಬಾರದೇ?
ಸುಕುಮಾರಿಯೇ, ಸುಕುಮಾರಿಯೇ
ನನ್ನ ಕನಸೆಲ್ಲವ ಕದ್ದ ನಾರಿಯೇ...
ನೀ ತಂಪು ಗಾಳಿ
ಚೂರೇ ಚೂರು ಪೋಲಿ
ಆ ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ನನ್ನ ಕುಣಿಸು
ಹಾಯಾದ ಸಂಜೆಲಿ
ಒಬ್ಬಂಟಿ ಧ್ಯಾನ
ತಡವಾದಾಗ ಮುತ್ತನುಣಿಸು
ಯಾವತ್ತೂ ನಾ ಹೀಗೆಲ್ಲ ಹಿಗ್ಗೇ ಇಲ್ಲವೇ
ನನ್ನೊಳಗೆನೇ ಮಾತಾಡಿ ನಾಚುತಿರುವೆ
ನೆನ್ನೆಗೆ.. ನೆನ್ನೆಗೆ
ಸಿಕ್ಕ ಹಾಗೆ ನೀ ಮತ್ತೆ ಸಿಗಬಾರದೇ?
ಸುಕುಮಾರಿಯೇ, ಸುಕುಮಾರಿಯೇ
ನನ್ನ ಕನಸೆಲ್ಲವ ಕದ್ದ ನಾರಿಯೇ..
No comments:
Post a Comment