ಒಂಟಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ದೀಪವಿದ್ದೂ

ಒಂಟಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ದೀಪವಿದ್ದೂ
ಹಚ್ಚುವ ಮನಸಿರದೆ ಕತ್ತಲೆಲ್ಲೆಲ್ಲೂ
ನೀನು ಹಚ್ಚಿಟ್ಟ ಕಿಚ್ಚೊಂದೇ ಒಳಗೆ
ಹಾಡು ಕಲಿಸಿತ್ತು ಗೋಳಿನಲ್ಲೂ

ಗೊಂಬೆ ಜೋಡಿಸಿ ಉರುಳಿಸಿ ಬಿಟ್ಟೆ
ಲಜ್ಜೆಗೆಟ್ಟವು ನಗುತಾವೆ ನೋಡಿ
ಗಾಜಿನೊಳಗಿಟ್ಟೆ ಜೋಪಾನವಾಗಿ
ಮೂಖ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಮುಳ್ಳೊಂದೇ ಜೋಡಿ

ಮಸಿಯ ಗೋಡೆದು ಮತ್ತೇನೋ ಗೋಳು
ಹುಸಿಯನಾಡೋದೇ ಬದುಕಾಗಿ ಅದಕೆ
ಸುಟ್ಟು ಹೋದಂಥ ಹಾಳೆಯ ಬಯಸಿ
ಗಾಯಗೊಂಡಂತಿತ್ತು ಗೀಚುಹೊತ್ತಿಗೆ

ಮಡಿಕೆಯ ತಳ ಸೋರಿ ಒಲೆಗಿಲ್ಲ ಬಾಳು
ಪೊರಕೆಗೆ ಪೊರೆ ಕಟ್ಟಿ ಹೊಡೆದಷ್ಟೂ ಧೂಳು
ವಾರ ಸಂತೆಯಲಿಟ್ಟು ಮಾರಿಕೊಂಡಂತೆ
ಕನಸುಗಳು ಕಣ್ಣನ್ನೇ ಕರಗಿಸಿವೆ ನೋಡು

ಆದಿಗಂಟಿದ ಗಂಧ ಈಗಿಲ್ಲವೇಕೆ?
ಆಗಾಗ ಬರುತಿದ್ದೆ ಹೀಗಾದೆಯೇಕೆ?
ಕನ್ನಡಿಯ ಎದುರಿಟ್ಟು ಹೋದದ್ದು ನೀನು
ನನ್ನೊಡನೆ ಅಷ್ಟೇ ನಾ ಮಾತಾಡಬೇಕೆ?

ಕೊನೆಗೊಂದು ಮಾತೆಂದು ಕಣ ತುಂಬಿ ಬಂದೆ
ಒಂದಷ್ಟು ಸುಳ್ಳನ್ನು ಬೇಕೆಂದೇ ಕೊಂದೆ
ಇದ್ದಷ್ಟೂ ಕೊಟ್ಟರೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಕೊಡಬಹುದು
ಇಂದಿಗಿಷ್ಟೇ ಪ್ರಾಣವ ಕೊಡಲು ತಂದೆ...