ಮನವೆಂಬ ಕೊಳದಲ್ಲಿ ಅಲೆಯಾಗಿ ಇಳಿದು
ಬೊಗಸೆಲಿ ಬೆಳದಿಂಗಳ ಸುಧೆ ಮಾಡಿ ಸುರಿದೆ
ತಿಳಿಗಾಳಿ ತಳಿರನ್ನು ಮಗುವಂತೆ ತಡವಿ
ಹಿತವಾದ ಸಾಂಗತ್ಯ ಕೊಡುವಂತೆ ಸುಳಿದೆ
ಮುಗಿಲಿಂದ ಹನಿಯೊಂದು ಇಳಿಜಾರಿ ಬಂದು
ಇಳೆಗೆಲ್ಲೋ ಕಳುವಾದ ಸಿರಿಯು ದೊರೆತಂತೆ
ಬರಡಾದ ನೆಲವೀಗ ಹಸಿರಲ್ಲಿ ಮಿಂದು
ಅತಿಶಯವಾದ ನಗುವಲ್ಲಿ ತೂಗಿ ತೊನೆದಂತೆ
ಉಸಿರೇ, ಉಸಿರ ಕರುಣಿಸೋ ನಿಟ್ಟುಸಿರೆ
ಮಳೆಯೇ, ನೀ ಒಲವ ತಣಿಸೋ ಹೂಮಳೆಯೇ
ಮಳೆಯೇ ನಿನ್ನ ಸಂಗಾತಿಯಾಗಿ
ಅನುಗಾಲ ಹೀಗೇ ನೆನೆವಂತ ಆಸೆ
ಬಿಡದೆ ಹನಿಯುತ್ತಿರೋ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ
ಮರುಳಾಗಿ ಜಗವ ಮರೆವಂತ ಆಸೆ
ದೂರಾದ ಮಿಂಚೊಂದು ಎಚ್ಚೆತ್ತು ಈಗ
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕೂತಂತೆ ಎದುರಾಗಲು ನೀನು
ಸಾರಂಗಿಯ ತಂತಿಯ ಮೀಟುವಂತೆ
ನಾ ನಿನ್ನ ಬಳಿಸಾರುವೆ
ಮಿತಿ ಮೀರದಂತೆ ಗೆರೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು
ಗಡಿ ದಾಟೋ ಸುಖವನ್ನು ಸವಿಯೋದೇ ಚಂದ
ಅತಿಯಾದ ಪ್ರೀತಿ ಜೊತೆಯಾಗುವಾಗ
ಹರೆಯಕ್ಕೆ ಹುರುಪೊಂದು ದೊರೆತ ಹಾಗೆ..
ಉಸಿರೇ, ಉಸಿರ ಕರುಣಿಸೋ ನಿಟ್ಟುಸಿರೆ
ಮಳೆಯೇ, ನೀ ಒಲವ ತಣಿಸೋ ಹೂಮಳೆಯೇ
