Friday, 17 October 2014

??

ಅದಾವ ಮೋಡ ಕರಗದೇನೆ
ನಿನ್ನ ರೂಪ ತಾಳಿತೋ
ಅದಾವ ರೆಂಬೆ ನಿನ್ನ ಜೋಲಿ
ಜೀಕಲೆಂದು ವಾಲಿತೋ
ಅದಾವ ಸೋನೆ ನಿನ್ನ ತಾಕಿ
ಧನ್ಯವೆಂದುಕೊಂಡಿತೋ
ಅದಾವ ಕಾಲಮಾನ ನಿನ್ನ
ಜನನದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿತೋ
ಅದಾವ ಮಿಂಚು ಹವಣೆಯಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಬೆರೆಯಿತೋ
ಅದಾವ ಮಾತು ಸದ್ದಿಗೊಂದು
ಅರ್ಥ ಕಲ್ಪವಾಯಿತೋ
ಅದಾವ ದಾರಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಗೆಜ್ಜೆ
ಗುರುತ ಒಡೆಯನಾಯಿತೋ
ಅದಾವ ಕಲ್ಲು ಪಾದ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ
ಮೂರ್ತಿಯಾಯಿತೋ
ಅದಾವ ಗಾಳಿ ಹೇಳಿ ಕೇಳಿ
ಇಂಪಿನಲ್ಲಿ ಕುಣಿಯಿತೋ
ಅದಾವ ಮೌನ ಗುಪ್ತವಾಗಿ
ಸಪ್ತವಾಗಿ ಹೋಯಿತೋ
ಅದಾವ ರಾಗದಲ್ಲಿ ಕೊರಳು
ಲೀನವಾಗಿ ಹರಿಯಿತೋ
ಅದಾವ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಲತೆಗೆ
ಹಿತವ ನೀಡಲಾಯಿತೋ
ಅದಾವ ನೋವು ಮಂಜಿನಂತೆ
ಕರಗಿ ನೀರಾಯಿತೋ
ಅದಾವ ಸ್ವಪ್ನ ಯತ್ನದಲ್ಲಿ
ಜೀವಮಾನ ಉಳಿಯಿತೋ
ಅದಾವ ದೇವರಲ್ಲಿ ವರವ ನೀಡೋ
ಹುರುಪು ಹುಟ್ಟಿತೋ
ಅದಾವ ಗಮ್ಯದಲ್ಲಿ ರಮ್ಯ
ಚೈತ್ರ ಕಾಲ ಚಿಗುರಿತೋ
ಅದಾವ ಬಣ್ಣ ತನ್ನ ತಾನು
ಮಂಕು ಅಂದುಕೊಂಡುತೋ
ಅದಾವ ಚಿತ್ರಕಾರನಲ್ಲಿ
ಕುಬ್ಜತನವು ಕಾಡಿತೋ
ಅದಾವ ಮಾಸದಲ್ಲಿ
ಪಚ್ಚೆ ಮೈದುಂಬಿ ಮೆರೆಯಿತೋ
ಅದಾವ ದೊಂಬರಾಟವನ್ನು
ಮನಸು ಕಲಿತುಕೊಂಡಿತೋ
ಅದಾವ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ
ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಿ ಕೇಳಲಿ
ಅದಾವ ಪ್ರಶ್ನೆಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ
ಉತ್ತರವ ಹುಡುಕಲಿ
ಅದಾವ ಹೆಸರನಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ
ಉಸಿರು ಕಟ್ಟಿ ಕೂಗಲಿ
ಅದಾವ ಕವನದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ
ಹಿಡಿದು ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕಲಿ?!!
              -- ರತ್ನಸುತ

1 comment:

  1. ಕವನ ಕಟ್ಟಿದ ರೀತಿಗೇ ಫುಲ್ ಮಾರ್ಕ್ಸ್...

    ReplyDelete

ದೂರದಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ನನ್ನ ಕೂಗಿದಂತಿದೆ

ದೂರದಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ನನ್ನ ಕೂಗಿದಂತಿದೆ  ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕೂತುಕೊಂಡ ಹಾಗಿದೆ  ಯಾವ ಮಾತಿಲ್ಲದೆ, ಮೌನವೇ ಸಾಗಿದೆ  ಹೋಗಿ ಬಂದು ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ  ಎಚ್ಚರಿಸಿ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ ನನ್ನಂತ...